Küçükken bazı sabahlar erkenden uyanır annemin sobamızı 
yakışını seyrederdim sessizce...
Eline maşayı alır külü boşaltmaya çalışır kül dolunca alır dışarı dökerdi. 
Sonra mangal dolusu kömürle dönerdi odaya kömürleri teker teker 
sobaya yerleştirir ön tarafa yerleştirdiği tahta parçalarının üstüne 
azıcık gaz dökerdi. 
Annemin hamarat elleriyle hemen yanardı sobamız... 
Sobadan önce çıtır çıtır sesler gelir ardından odaya bir sıcaklık yayılırdı...
Oda ısınınca annem çağırırdı her birimizi "Hadi kalkın" diye...
O zamanlar evimizi soba ısıtıyor sanırdım...
Meğer ANNEMİN kendisi imiş evimizi ısıtan ...
Sesiymiş kokusuymuş gölgesiymiş ayak sesleriymiş bizi ısıtan...
Şimdi kocaman sobalar petekler yanıyor da
Öyle bir sıcaklık hissi olmuyor içimde...
Zemheride bile ısıtırdı annem bizi evimizi...
Ne güneş ne ateş ısıtmıyor artık içimde üşüyen boşluğu...
Anneler Günün kutlu olsun Annem...
Hamarat emektar ellerinden öpüyorum. Nurlar da uyu... 
Kızın.
MAYIS 2022
Sivaslı bir ailenin 5. kız çocuğu olarak
Haseki Hastanesinde açmışım gözlerimi
Doktorlar "Bu kız çok beyaz adı Gülbeyaz olsun" demişler.
Bembeyaz doğduğum dünyada
Hayatın bin bir rengiyle tanıştım kaynaştım.
Kırlardan yeşili dağlardan kahverengiyi çiçeklerden kırmızıyı aldım
Hayatın renk cümbüşüyle yoğruldum. 
Ben oldum sonra!
Mücadeleci ruhum adalete duyduğum sevgi ile avukat olmaya 
karar verdim.
Çapa ortaokulunu dışarıdan bitirip 4 Yıllık Pertevniyal Gece Lisesi 
eğitiminden sonra İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesini kazandım.
1995 yılından bu yana serbest avukat olarak çalışıyorum.