Bu kitapta yarası diğerinin yarasına şifa olanların öyküleri yer alıyor. Bu kitapta gönlü kırıklarla gönül tamir edenlerin yansıması var.
İnsanın gönlü cam gibidir. Püf noktasına dikkat edilmişse ne ala. Yoksa kırılır paramparça olur. Gönül bir kere kırıldı mı bir daha eski haline dönmesi neredeyse imkânsızdır. Onun için gönül kırmamak kırılmışsa tamire çalışmak oldukça önemlidir. Velev ki eskisi gibi olmasın. Kırık kalmasından yeğdir.
İnsan kendini yalnızca insanda tanır der Goethe. İnsan insanın aynasıdır. Ne verirse onu alır. Sevgiyse sevgi mutluluksa mutluluk öfkeyse öfke...
Bu kitaptaki öyküler insanı insanla anlatmaya çalışan birer hayat penceresidir. Gerçek hayatın ta kendisi veya gerçeğin kurgusal yansıması belki de.
Birilerinin yarasına merhem olsun dileğiyle...