Sürekli yaratma âlemdeki bütün mevcudâtın sadece ilk yaratmada değil daha sonra varlığının devamını sağlamada da Tanrı'nın iradesine ve yaratıcı kudretine muhtaç olduğunu iddia eden bir yaratma görüşüdür. Bu görüşte zaman birbirinden bağımsız birimlerden oluşur ve varolanlar bu her bir birimde var olmak için bir nedene ihtiyaç duyar. Bu görüşün hem Eş'arî kelâm atomcularında hem de Kartezyen filozoflarda açık bir şekilde ifade edildiği görülmektedir. İki gelenek arasındaki yaratmaya dair bu görüş; onların madde hareket zaman ve mekân anlayışlarını karşılaştırmayı da mümkün kılmaktadır.