Duygu soluğu iş yerinde almıştı.  Gerçi işi pozisyonu çok iyiydi ama ruhu değil. Gerçi maaşı dolgundu ama kalbi değil. Mert'in dizleri dibinde olsun; onun o şahane yeşil gözlerinde kaybolsun o güzel dolgun dudaklardan ismini duysun bir gülsün ya bir gülsün; ahhh işte o kadar büyüktü sevdası. Düzeni bozulacak olsa da adam karanlık işlerle uğraşsa da; ahhh işte gönlü o gönlü vardı ya o gönlü öyle tutkundu Mert'e... Onun uğrunda açlık sınırında bile yaşamaya razıydı. Mafyaymış! Gülümseyerek gözlerini kapattı. "Olsuuunnnn...  Belalıymış! Aman canımmmmm... Onun için adam bile öldürürdü."