Şiirin edebî türler içerisinde en öznel tür olduğunu ifade etmek gerekir. İmgeleri hayalleri ve şiirindeki kurgusal atmosferi oluşturan şairin mutlaka çok anlama veya eskilerin tabiriyle tecrite/soyutlamaya kapı araladığı söylenebilir. Şiir her farklı okuyucuda çağrıştırdığı anlam dolayısıyla yeniden yaratılır veya yeniden var olur. Hatta öyle ki aynı okur aynı esere dönük farklı zamanlardaki okumalarından farklı anlamlar çıkarabilir ki bu da o eserin/şiirin yine yeniden yaratılması veya var olması demek olur. Öyleyse eleştirmenin yaptığı da kendine has metotlarıyla nesnele yakın bir okuma denemesidir ki bu da eleştiri denen bir türü zaruri kılar.

Elinizde bulunan bu eser de şiir türündeki bazı eserlere dair birtakım okumaların neticesinde vücut bulan yazılardan müteşekkil bir eleştiri kitabı sayılabilir. Bu yazıların her biri ele aldığı eserle ilgili bir bakış açısı oluşturmak bir pencere açmak gayesindedir.

Eleştirmene has bir nesnel metot da takip edilme gereği duyulmamış ele alınan şiir kitapları bir metot belirlenip aynı metodun bütün eserlere uygulanması ile incelenmemiştir. Bu eserdeki yazılar; aynı kitabın eser sahibince farklı farklı okumaları neticesinde "Bu eser bize ne söylüyor?" "Günümüz şiirinde bu eserin göstermeye çalıştığı perspektif nedir?" "Eserin şairinin yapıtıyla vermeye çalıştığı görüntü nedir?" gibi sorulara verilen cevaplar neticesinde kaleme alınmıştır. Elbette bu yazılar bir yönüyle eleştirel nitelik taşırken bir yönüyle yazarını tanıtma; yazara yazarın çevresine ve esere dair değinide bulunma gibi nitelikler de taşımaktadır.