Kimsesiz kalmalıydım.
Yalnız olmalı ve kendimi karanlıkta kaybetmeliydim.
Kendimi yok etmeliydim ve en önemlisi... Aşık olmamalıydım.
O gün omzumda onun nefesini hissettiğimde biliyordum her şeyi mahvedeceğimi.
"Yakalandın Mavi." demişti karanlık bir " Artık olman gereken yerdesin."
Olmam gereken yer neresiydi bilmiyordum ama o gün beni tutsak bile etmeden onun yanında olmayı seçtiğimde aslında sadece pes etmiştim.
Çünkü ben
Ben ne kaçacak kadar güçlü ne savaşacak kadar cesurum.
Ben nefes alıp ölmeyi beklerken dahi yenilenim.
Ben Lema Güzay'ım.
Ne yaşayanım
Ne de ölü olan.