Bir Pazar sabahıydı. Aslında o gün de her zamanki gibi bir gündü. Bütün sebzeler ve meyveler dolaptaki yerlerinde duruyordu.
Havuç; - Ben çok faydalıyım. Hande ile Zeynep neden beni hiç yemiyor? Hem çok da tatlıyım.
Arkadaşları; - Sakin ol kimseye kendini zorla yediremezsin dediler. Ama nafile havuç laf anlamıyordu.