"Şair her ne kadar ait olduğu toplumun bireyi ise de son aşamada o bir dünya insanıdır. Aynı doğa gibi olmak zorundadır. Dünyanın öteki ucunda açan bir gül ile bahçemizdeki nasıl akrabaysa şair de ayakları toprağa basan herkesin akrabasıdır.
Bizim yerimiz bu dünya.
İşlevimizse zamanın ve mekànların kendiliğinden
söylediği şiirin bir sözcüğü olabilmek.
Büyük dönüşümün bir yerine usulca
üslubunca ilişebilmek.
Gerisi laf kalabalığı galiba."