Merhaba yüzümdeki korku tabakası
apansız öksüz kaldığım o gece yarısı
merhaba özlemim nefretim öfkem
uğruna nadasa bıraktığım delikanlı gövdem
isyan olup kalemimden dökülen imgeler
bak görüyorsunuz işte
nasılda çaresiz kalıyor şairler
üflersem gecenin suratına
akara şehrin ayyaş dudaklarından
kimsesizliğim
ve volta sesleri yankılanır
inzivaya çekilmiş parmak izlerimin
dokunsam zamanın gırtlağına
zaman donar kalır
zaman en dibine çöker
kadehimin.