Türkiye'nin siyasi tarihini anlayabilmek için öncelikli olarak şehirlerdeki siyasi yapının iyi incelenmesi gerekmektedir. Şehirler bu bağlamda Türkiye siyasetinin etkili bir parçasıdır. Bu şehirlerden biri de Akdeniz Bölgesi içerisinde yer alan Osmaniye'dir. Osmaniye ve çevresi coğrafi konumu sayesinde geçmişten günümüze birçok medeniyete ve farklı kültürlere (Hitit Asur Pers Grek Roma Bizans Emevi Abbasi Osmanlı) ev sahipliği yapmıştır. 19. yüzyılda Osmanlı Devleti'nde merkezi otoritenin bozulmasıyla bölgeye gönderilen Firka-i Islahiye ordusunun aşiretleri iskânıyla Osmaniye kazasının kuruluşu gerçekleşmiştir.
Osmaniye kazası bir süre Payas ve Belen kazalarıyla birlikte Payas sancağını oluşturarak Halep vilayetine bağlanmıştır. 1874 yılında Payas sancak merkezinin Yarpuz'a taşınmasıyla birlikte bölgedeki dağın isminden dolayı Cebel-i Bereket adını almıştır. Ardından Hassa Bulanık ve Yarpuz kazaları da Cebel-i Bereket sancağına bağlanmıştır. Cebel-i Bereket sancağı II. Meşrutiyet'in İlanı (1908) sonrasında Yarpuz'dan Osmaniye'nin merkezine taşınmıştır. 29 Ekim 1923 tarihinde Cumhuriyet'in ilanıyla idari yapılanma yeniden şekillendirilmiş buna göre Osmaniye kazası vilayete dönüştürülerek "Cebel-i Bereket Vilayeti" adını almıştır. 1933 yılına gelindiğinde; bazi vilayetlerin ilgası ve bazılarının birleştirilmesi hakkındaki kanunla Cebel-i Bereket vilayeti kaldırılmış vilayetin merkez kazası olan Osmaniye kazası; Bahçe Dörtyol Seyhan kazalarıyla birlikte Adana vilayetine bağlanarak 1996 yılına kadar Adana'nın bir ilçesi olarak kalmıştır.