Bu çalışma Hüseyin Hıfzî'nin "Usûl-i Tilâvet yâhûd Suâlli ve Cevablı Tecvid" adlı eserinin akademik bir incelemesini ve transkripsiyonu içermektedir. 20. yüzyılın başında Osmanlı eğitim sisteminin yeniden yapılandığı bir dönemde kaleme alınan bu eser tecvid öğretiminde yenilikçi bir yaklaşımı temsil etmektedir. Soru-cevap (suâl-cevâb) yöntemi ile kurgulanan bu metin yalnızca bilgi aktarımına dayalı bir metin olmanın ötesine geçerek öğrenciyi aktif öğrenme sürecine dâhil eden pedagojik bir metot sunmaktadır. Bu bağlamda eserin yazılış amacı dönemin eğitim ihtiyaçlarına cevap verme arayışının bir yansıması olarak değerlendirilmelidir. Hüseyin Hıfzî'nin bu metodu günümüz eğitim anlayışındaki etkin öğrenme ve öğrenci merkezli öğretim yaklaşımlarına benzerlik göstermekte bu yönüyle tecvid eğitiminin modern eğitimle kesiştiği bir noktada durmaktadır.