Klasik layiha literatürünün devamı niteliğinde olan bu eser 20. yüzyıl başlarında Osmanlı İmparatorluğu'nun ziraata dair sorunlarını ve bunlara çözüm önerilerini içermektedir. Çalışmaya temel teşkil eden layiha Şehremaneti Kordon Evkaf Kâtib-i Evveli olan Abdullah Şefik Efendi tarafından 1902 yılında Sadarete sunulmuştur. Sadaret ise layihayı ziraatle ilgili nezaretlere göndererek gerekli ıslahatlar hakkında görüş bildirilmesini istemiştir. Çalışmada nezaretlerin konuya dair yorumları da ele alınmıştır.


Abdullah Şefik Efendi her ne kadar layihasında ziraat konusunu incelemiş ise de topyekûn bir kalkınma perspektifiyle ziraatin sanayi sermaye ticaret eğitim teknoloji gibi çok çeşitli alanlarla ilişkisinin bilincinde olan bir Osmanlı bürokratıdır. Korumacı ekole mensup olan yazar Osmanlı İmparatorluğu'nda ziraatin terakkisi için ileri sürdüğü önerilerin bir numune çiftliği kurularak uygulanmasını önermektedir. Müellif başarısız olunması halinde bunun bedelini ödemeye hazır olduğunu söyleyecek kadar da görüşlerinde iddialıdır.