Hayallerimizin umutlarımızın tükendiğini fark ettiğimizde korkunç bir yalnızlık başlar. İçimize yerleşen güzelliklerin parçalanması gözlerimizin önünde ellerimizin arasından kayıp gitmesi İşte o anda bir ses acı gerçeği bize fısıldar. Ama yine de umutlar tükense de hayal gücümüzün kontrolü elimizde kalır. Yeni bir insan olmayı ve yepyeni bir dünya yaratmayı kalan ömrümüze sığdırabiliriz. Gerçeği yaşamamak işte o zaman hayaller heyecanlar sevinçler tükenmişliğin adıdır. Umut sevinç aşk tıpkı bir kadına duyulan sevgi gibi istediğimiz her şeyin yaşanacak ürünüdür. Ama asıl zor olanı da insanın kalan ömrünü karanlıklara teslim eden TÜKENİŞTİR.