Ne kimse duyar feryadımı
Ne derde derman olur bir el.
Ne de anan çıkar adımı
Olsam da mavera dolu yel.

İstemem yarama güler yüz
Resul izinde buldum iksir.
Uğramaz semtime artık güz
Kalsa da kalbim hep münkesir.

Postmodern dünyanın çileden çıkartan anlaşılmazlığına sırt dönüp asrısaadet yıllarına her dem dönüş huzurlu bir kurtuluş olurken; ruha işleyen kara gözler cenneti hatırlatır ezanlar yüreği coşturur. Murat Kaya'nın kaleminden Karagözlü Mektuplar bizleri her şiirde başka bir âleme götürür aşk odunda içimizi ısıtır bize âdeta bizi anlatır...