yangın depremleri soluyor zamanlarım
sirenler kayıyor mektuplarımdan şimdi
diz çöküyor dört yanım sözcükler dökülüyor sevdalardan
kanıyor nefesim ağıtlar akıyor pınarlarından
topraklar.. isyanla zulmü etmişken kardeş
eksik bir şehir. yalnızlığında yüreğim
topluyorum yıkıntılarımı.. kırılıyor oyunlar kollarında
aralıklar kayboluyor.. linç ederken yanılgıları
boşa çırpınıyor duvarlar uçurumlarda
boyanıyor bağrında dalları zindanlara

Göçün Vakti Bakışlarımda Şiirinden