Bu çalışma kimsesiz Ermeni kadın ve çocuklarını koruma hususunda Türk yönetimleri ve Batılı misyoner teşkilatların 1915-1923 döneminde yürüttüğü çalışmaları yerli ve yabancı kaynaklar ışığında gözler önüne sermektedir. Milyonlarca sivil halkın zarar gördüğü dağıldığı ve öldüğü bir dönemde Ermeni kadın ve çocukları için yabancı misyonların aslında bir şans olduğu eser içerisinde yer aldığı gibi Türk idarelerinin bu husustaki uygulamaları da ilk defa net bir şekilde ortaya konulmaktadır. Çalışma bu yönleri ile hakkında söz söylenen ama pek bilinmeyen bir konuyu araştırmacı ve okuyucular ile buluşturmaktadır.