Kitapta Türk kamu yönetimindeki "kurumlar"dan "kurullar"a doğru yaşanan örgütsel dönüşüm eleştirel bir bakışla ele alınıyor. Kitabın giriş kısmında devletin işlevleri ile kurumsal yapısı arasındaki yakın ilişki vurgulanarak seksen yıllık Cumhuriyet döneminin kurumsal yapıdaki başlıca değişme ve dönüşümleri onar yıllık dönemler halinde betimleniyor. Üç temel bölümden oluşan kitabın birinci bölümünde kurul yönetimi ve Türk kamu yönetimindeki kurullar ele alınıyor. Bir örgütlenme biçimi olarak kurul yönetimi incelendikten sonra seçilmiş ölçütler çerçevesinde Türk kamu yönetimindeki kurulların bir sınıflandırılması yapılıyor. İkinci bölümde seçilmiş ekonomik işlevli kurullar kuruluş amaçları-gerekçeleri geçirdikleri değişimler ekseninde incelenerek fiili işleyişleri bağlamında kamu siyasalarının oluşmasında ve uygulanmasındaki rolleri tartışılıyor. Üçüncü bölümde ise son yıllarda kamu yönetiminin önemli aktörleri haline gelen ve "bağımsız idari otoriteler" olarak da adlandırılan düzenleyici kurullar/kurumlar ele alınıyor. Çalışmada Türkiye'deki düzenleyici kurulların/kurumların oluşum süreçlerinin siyasal ve ekonomik arka planlarıyla dönemler halinde incelenmesinin ardından bu kurumlar; statüleri görev ve yetkileri karar organları hükümetle ilişkileri bütçe-personel ve ücret rejimleri örgütlenmeleri ve denetlenmeleri açısından irdelenerek geleneksel örgütlenmeden farkları ortaya koyuluyor. Bu bölümde son olarak düzenleyici kurullarla birlikte yönetim-siyaset ilişkisinde ve siyasetin işlevinde yaşanan dönüşümler ile bu kurumlar aracılığıyla siyaset ve ekonominin ayrıştırılabileceğinin olanaklı olup olmadığı tartışılıyor. Ekler bölümünde ise kitapta incelemeye konu olan 37 kurulun kuruluş yıllarına göre bir listesi ile düzenleyici kurulların yapısal ve yönetsel görünümü veren çizelge yer alıyor. Yapıt zengin içeriği kaynakçası ve özenli diliyle alandaki boşluğu dolduruyor.