...Benim düşündüğüm şey bize temel sözcüklerimizi önceden söyleyen ve temel imgelerimize kızgın bir şey ile vuran ruh dövmeleridir; bunlar anlam düğümlenmesi ve yaşantının açtığı yol olarak içimize saplanan sinir dövmeleridir; bunlar tehlike ve eylem geri çekilme ve özlem için sinyaller gönderen algılanan şeylerin beyindeki fizyolojik izleridir. Bu açıdan bakıldığında daha sonra sayfa yazıcıları olacak yazılmış sayfalardan söz etmem yeterli değil. Yazmanın yaptığı bir tür erken programlama gelişigüzel öğrenilmiş bir şey değildir. Şiirin temel sözcükleri kendilerini hiçbir eğitimin tam öğretmediği ve hiçbir konuşmanın tam olarak gizleyemediği varoluşsal dövmeler üzerine kurarlar. Şiir ruha vurulan damgadan konuşur tenin altına sokulmuş kişilik özelliklerinden söz eder. Bu eski işaret diline gelişmiş yazınsal konuşma da girer onlar yoluyla yazanlar varoluşa kavuşurlar.
Peter Sloterdijk