Hoşgeldin kahvenin köpüğü çayın demi;
bir akşamüstüydü Kızılay'da geldin
yaralarım sağaldı. Damağımda yeniden
duydum çocukluğumun çağla tadını.

Say ki Eylül ayı hükmünde bir ilkyazdı
Erzurum dağları kar ile boran
türküsü dilimizde! Adını sen koy dedin;
Bayırda açan badem ağacı koydum.

Ben seni unutmuş başkasını sevmiştim
iyi ki geldin. Aşk dediğin insanı alıp
uzun yollarda koşturmalı. Dağları deldirip
suyu unutturmalı herkese sonsuz umut!