Arkadaşlar..Askerler!..Ben Emre'nin bize katılmasını kabul ediyorum. O çok cesur bir arkadaş. Sizler ne desiniz?
Herkes birbirine baktı Emre'nin gözleri sevinç ve arkadaşları arasında gidip geliyor umutla verecekleri cevabı bekliyordu.
İsa atıldı:
Komutanım madem öyle uygun buldunuz ben de kararınıza uyarım.
Diğer çocuklar da aynı şeyi söylediler.
Emre öyle bir sevinç çığlığı attı ki tepelerde yankılandı:
Yaşasın!..
Hızla gidip abisinin boynuna sarıldı. İsa sert bir davranışla kardeşini itti. Asker!..dedi. Artık evin dışında abi-kardeş yok. Madem ki çetenin içindesin ona göre hareket edeceksin.
Tamam mı?
Emre hızla hazırol durumuna geçip Emredersin komutanım! dedi. Hepsi birden ellerini tekrar birleştirip bir kere daha yemin ettiler:
Ölmek var dönmek yok!..