Julius Fuçik'in "Darağacından Röportaj"ını okurken de böylesine derinden sarsılmıştım. Gerçi bizimkilerin günleri sayılı değil bir süre sonra asılmayacaklar ama etlerini buran yüreklerine asılanlarla asılmanın acılarını dolduran bir yaşam bu. Halkımızın "mapusane"yi bir okul sayması boşuna değil. Bizde de dünyada da nice ustalar sanatçılar o okuldan yetişmedi mi? Gerçeklerin gerçeği oralarda değil mi? Tarihi en iyi zindanlar bilir...
Mehmet Başaran

Zihni Anadol'un anıları insan onurunun kişiyi nasıl yüksekte tuttuğunun delilidir.
Muzaffer Arabul

Bu kitap ayrıca tatlı bir roman güzelliğinde de okunabilir. Kendisini ortak anılarımızı dile getirdiği için de kullanmak isterim.
Hasan İzzettin Dinamo