Bedenini bir dünya haritası gibi dizlerime Serip de yollar aradım
yürümek için
İçime çekmek için hava koklamak için çiçek Ve bir kadın yaşamı
benimle bölüşecek
Sevdiğim şeyleri sevecek bir incir ağacından Damlayan süt
dolarken memelerine
Çocuklar doğuracak kara gözleri Dünyaya bıkıp usanmadan
sorular soran
Kendiyle yüzleşmekten çekinmeyen doğayla Ve insanla sonuna
dek barışkın...
Yüzünü ak bir kitap gibi ellerimde Açıp da umutlar aradım yaşama
ilişkin
Uçurumların yamacında kök salacak ağaçlar Boğulanlara
uzanacak bir kol belki
Bunun için sevgilim seninle başlattım bu şiiri