Bunalıma düşmüştü. Birçok gece kalkıp: Söyle Ahmet ne yapayım? Bunun çeresi nedir? diye sormuştu. O da Allah'a dua et. O yardım eder demişti. O yıllarda bunalımları olan Şule'yi de kedisini de Allah'a ulaştırcak bir Allah dostu istemişler Allah'tan yardım dilemişlerdi. Kısa bir zaman sonra hocaefendi kendilerine tanıştırılmıştı. İlk tanışmadan sonra hocaefendi kendilerine aradığınız dost inşallah benimdir demişti. İkisi de şaşırıp kalmıştı. Çünkü bu düşüncelerini Allah'tan başka kimse bilmiyordu. Şaşkınlıkları geçer geçmez onun eline sarılıp ondan feyz istemişlerdi. O da kendilerine iltifat edip tasarrufta bulunmuştu. Bu güzel hatıraları hatırlayan Ahmet mutlu mutlu güldü. İçine bir huzur güven ve tam teslimiyet gelmişti. Aniden yüzüne tekrar hüzün geldi. Elinde olmadan..