Şiirli lirik bir üslupla kaleme alınan Papatyalar Üşümesin'nde tabiat sevgisi ile Anadolu insanın yalnızlığı hasret ve gurbeti dile getiriliyor. Çocuğun büyük dünyasını iyi tanıyan yazar tasvir ve tahlilleriyle onları bize dair güzelliklerle erkenden tanıştırmaya çalışıyor.