İçimdeki çocuk içimdeki yolculuk...
Hepimizin içinde bir çocuk var. O her an var.
Ben onunla buluştum onunla kavuştum. Onu duydum ionra hem duyup hem dinler oldum.
Kendimle buluştum kendimi buldum.
Hep ben sandığımın ötesine gidip ben benle buluştum.
Ne de çok ben sandıklarım olmuş...
İçimi temizledim aynı dışım gibi.
İçimi fark ettim dışımı fark ettiğim gibi.
İçimde esasıma izin verdim esasın "içim" olduğunu fark ettim
Mozaik döşer gibi nakış işler gibi ufak bir taş bir ilmik ardından diğer bir parçasını getirdi.
Ben beni işledim... beni dokudum... beni döşedim...
Tüm parçalarımı topladım sevgiyi seyrettim.
Bazısı sıkılgan bazın öfkeli... bazın aciz bazın zır deli...
Hepsini yüreğimden kucakladım ve sevdim. Hepsini okşadım.... olmalarına izin verdim. anladığımı söyledim.
Bazen rüzgar sert esse de dalgalar götürse de.. yol hep keyifliydi. Bazen ben insem de aynı çıktığım gibi.. yol bana hep öğretti.