Aruzun ahengine hecenin coşkunluğuna ve serbest şiirin bağımsızlığına her zaman hayran olmuşumdur. Aslında vezin bence bir vasıtadır. Önemli olan ne söylemek istediğin ve nasıl ifade ettiğindir. Bence şiir gözden akan yaşlara benzer sürekli tane tane dinlene dinlene..Gönlünden taşan duyguların hece hece kelime kelime mısralara damlayışdır şiir. Bazan ahenkli akan bir dere bazan yüksekten dökülen bir çağlayan bazan martıların dinlenip sohbet ettikleri bir deniz kıyısı bazan da en tecrübeli kaptanların bile ürpererek baktıkları bir umman. Ama her zaman bir şeyler fısıldayan ruhumuzu duygularımızı arzularımızı gurbetten sılaya sıladan gurbete taşıyıp duran bir bad-ı saba yahut bir bad-ı sarsar.