Günümüzde pek kullanılmadığından yeni nesiller zemherinin ne anlama geldiğini bilmeyebilirler. Zemheri Anadoludaki insanlarımızın soğuk ve uzun kış günlerinden oluşan bir zaman dilimini ifade etmek için kullandıkları bir sözcüktür. Yerlerini yurtlarını topraklarını bırakıp büyük kentlere göçmüş ve yerleşmiş olan insanlarımıza göre zemheri başka anlamlara da gelmektedir... Sıla hasreti yâr hasreti ayrılık acısı yurt ocak toprak acısı ve kara sevdalar gibi... Ata ocağından vatandan uzakta yaşanan zemheriler insanlarımıza sılayı ayrılık acılarını hasretleri ve sevdalan hatırlatır. Şairimiz Tuncer Günay da zemheriyi bu şekilde algılayan Anadolu insanlarından biridir. Onun şiirlerinde sıla ve yâr hasretlerine ayrılık acılarına bekleyişlere umutlara hüsranlara ve gurbet yalnızlıklarına sıkça rastlanır.
Şairimiz bu kitapta yer alan iki şiiri ile 1993 ve 1994 yıllarında Balıkesirde yerel BİRLİK Gazetesinin YAZARLAR BİRLİĞİ ile birlikte düzenlediği şiir yarışmalarında iki birincilik kazanmıştır.
Ömer Hayyam Orhan Seyfi Orhon Cahit Külebi Ahmet Muhip Dranas Ozan Arif ve Yetik Ozan tutkunu olan şairin çağdaş rübâi şeklinde tanımladığı şiirlerinde bu şairlerin etkilerine rastlanmaktadır. Bu kitapta yer alan şiirlerin sıralanışı şairin lise yani erken gençlik döneminden üniversite sonrası evreye doğrudur. Bu nedenle şairin şiir estetiğinin ve mükemmeliyetinin çıtasının son yıllara doğru yükseldiği gözlenmektedir.
Şairin özellikle çağdaş rübâi olarak adlandırdığı dörtlükler ve diğer manzumeler nevî şahsına münhasır ve özgün bir tür oluşturmaktadır. Her ne kadar bunlar rübâi geleneğinin ölçülerine tam oturmasa da bu özellikleri nedeniyle edebiyatımızda bir yer edineceklerdir diye düşünüyoruz.
Bu kitap iki bölümden oluşuyor. Birinci bölümde şairin lise yıllarından günümüze kadar yazdığı kendine ait şiirler yer almaktadır. Kitabın ikinci bölümünde ise Anadoludaki çeşitli mezarlıklarda yer alan mezar taşlarından derlenmiş deyişlere yer verilmiştir. Bunlar arasında şair Tuncer GÜNAYdan alınmış olan manzumeler de vardır. Bu deyiş ve manzumelerin büyük kısmı Balıkesir Mezarlıklarından derlenmiştir.