Seninle duygularımı düşüncelerimi dileklerimi umudanım yaşama bakış açımı en önemlisi içimdeki gerçek koşulsuz sevgiyi paylaştım bu mektuplarla.. Kendimi kimliğimi kimliklerimizi sorguladım. Yaşamın yaşanan olayların görünen ve görünmeyen nedenlerini varoluşun nasıl bu kadar olağanüstü olabildiğini insanların kişiliklerini insanlığın geçmişini ve şimdisini kendilerine nasıl bir gelecek hazırladıklarını araştırdım. Nedenlerin cevaplarını bu cevapların getirdiği nedenleri tekrar tekrar sorguladım.Vardığım sonuç insanın kendisiydi!.. Her şeyin cevabı aslında her insanın kendi içindeydi. Tıpkı benim de aradığım tüm cevapların kendi içimde oluşu gibi... Ben bu içe dönük yolculukta yaşamın sonu olmayan bir anlama bilme hatırlama olduğunu iç yolculuğumuzu yapıp koşulsuz sevgiyi bulduğumuzda yaşam ivmemizin daima yukarıya doğru tırmandığını öğrendim. Çünkü sevgiyi kabullendiğimizde içimizdeki karanlık noktalar varlığımızın olumsuz tarafları aydınlanıyor. Sevginin olduğu yerde ışık var ve ışığın girdiği yerde karanlık asla var olamıyor.