Bekâr Fare oduncuydu. Günün birinde bir kız onu öğle yemeğine davet etti ve kendisiyle yarışmaya çağırdı: "Eğer beni yakalayabilirsen seninle evleneceğim". Fare tam kızı yakalayacağı sırada genç kız nehre atladı; Bekâr Fare de kızın arkasından suya daldı...

Krallar veya üst düzeydeki kişiler tarafından öngörülen sınavları aşmaya veya görevleri yerine getirmeye çalışanlara hayvanların sağladığı yardımlar hem Avrupa hem de Afrika geleneğinde sıkça ele alınan bir temadır. Hayvanlar (kuşlar karıncalar arılar...) baş karakterlerin gösterdiği iyi kalpliliğe yardımseverlikle karşılık verirler. Bu öyküde yiyecek verdiği için Bekâr Fare'ye minnettar kalan bir arı onun birbirine tıpatıp benzeyen çok sayıdaki prenses arasından nişanlısını tanımasına yardım eder.

Gerçek kimliğini saklayan kendisini kahraman gibi veya onun kadar başarılı gösteren sahtekar figürüne de yine bu tür masallarda sıkça rastlanır. Bu kitaptaki sahtekar figürü Bekâr Fare ile aynı sona ulaşmaya çalışan bir tavşandır fakat taklitçi tavşan arının minnettarlığını kazanamayacaktır; ve kurnazlığı sayesinde ölümcül bir cezadan kurtulmasına rağmen hırs ve hilekarlık onu her şeyin kökenini davranışlardan doğabilecek riskleri ve hayvanlar arasındaki ilişkiyi açıklamaya çalışan Afrika masal geleneğine uyan bir sona götürecektir. Tavşanların burnu niçin sürekli seğirir?

Plastik sanatlar düzeyinde bakıldığında masalda biri kara üzerinde diğeri sualtında olmak üzere birbirinden ayrı fakat birbiriyle iletişim içerisinde iki dünya betimleniyor. Marta Torrao denizaltı dünyasında büyülü imgelemi harekete geçiren düşsel bir atmosfer yansıtırken kara üzerindeki dünyayı daha geleneksel şekilde yansıtıyor. Bu karşıtlık kullanılan renk skalasında da görülüyor.