SERAP YENİLMEZ umuda dokunuyor; umudun umutsuzluğa dönüştürülüşüne çarçur edilişine avuçlardan kayıp gidişine bakıyor baktırıyor.Yalnızlığıkorkuyuaşkıdostluğu görüyorgösteriyor.Onunla beraber gömüyorsunuz bir ölüyü mezarınaonunla beraber izliyorsunuz bir kenti tepeden sevgilinizle.üstelik bazen ise Camus eşlik ediyor bazen de Marquez. Ne derse desin anlıyorsunuz ki; temelde yazarın derdi; "büyük şehirlerindeki vebalı yaşamlar." O vebalıları arıyor. Fonda Vivaldi var. Sahnede kentin vebalı yaşamları. Bir de yazarın umutsuzluğu yalnızlığı korkusu ve intikamı. O güçlü "dil"iyse en büyük silahı...