"Dumanı tüten bir volkana hiç yakından bakmamış biri kül tablasına bastırdığısiğarasının tütmekte olan dumanınını içindeki volkanın dumanı sayar.Ancak kendisini dünyaya eş tutma cüretini gösteren birisi yapabilir bunu delinin tek. İnsan dediğin sınırlarını bilmeli kendi küçücük varlığının volkan değil volkanın titrediği toprak değil belki yanlız bir çakıl taşı suya toprağakarışan binlerce benzeri gibi ordan oraya savrulan bir çakıl taşı olduğunu bilmeli kabullenmeli."

Şule Tankut Jobert bu ilk kitabında bizleri bir büyüme serüvenine eşlik etmeye davet ediyor. Dünyaya bazen bir çocuğun bazen bir ergenin bazen de yetişkin bir kadının gözleriyle bakan Jobert'in öykülerinde değişmeyen şey masum bir anlama ve anlamlandırma çabasıyla birlikte satırlara sinen hüzün.

İstanbul Vedalaşmayı Bilmez: Yaşamdan nahif ve dokunaklı küçük kesitler...