Duman sahipleri tarafından getirildiği şehre alışmaya çalışan bir çoban köpeğinin öyküsüdür.

Kitapta "ev halkından biri" saydığı köpeğinden vazgeçmesi istenen bir köylünün bunu çeşitli yöntemlerle dile getiren kent kültürüne karşı savunması dile getirilmektedir.


Yakın dostumuz köpeklerin bu süreçten nasıl etkilendikleri ise kendi dilleriyle anlatılmaktadır.

Kitaptan;

"Duman kendi cinsinin en iri köpeklerinden biriydi. Geniş göğüs yapısı kocaman kafası ona heybetli bir görünüm veriyordu. Bu da görenlerin ilk bakışta korkmalarına neden oluyordu. Oysa Duman görünüşünün insanlar üzerinde bıraktığı izlenimin aksine ağırbaşlı ve kibar bir köpekti.
Fino bağırıp çağırmasına aldırış etmeyen Duman'ın bu yönünü hemen fark etti. Onun kendisi için bir tehlike olmadığını; türünün farklı bir cinsi olduğunu anladı. Korkuya kıskançlığa bağlı havlamasına son verdi. Koklamak için Duman'a doğru ilerlemeye çalıştı. Ancak tasmasını tutan bayanın sürüklemesiyle hızla oradan uzaklaşmak zorunda kaldı."