"Hayatında olduğu gibi şiirinde de " Hangi"
sorusunu en yerinde en cesaretle ve en derinliğine
soran bir şair/sanatçıdır Kahraman.

Yerinde duramaz sağa sola sıçrar başka
katmanlarda başka başka anlamlar arar.
Aramakla da kalmaz bir av tazısı gibi yeni vurulmuş
keklikler taşır bizlere. Ne yazarsa yazsın ne söylerse
söylesin bir hüzün dolaşır dizeleri arasında.

Şiirinde insancılık ile toplumculuk ben ile öteki
dün ile yarın arasında gidip gelen bir ara kapıyı
sürekli açık tutar. Sanki okunan şiir değil de
tanrıların daha dünyevi/insani olduğu dönemlere ait
kutsal metinlerin sesidir:

Bir yandan "Memleketim: kafan hep başka yerlerde!"
derken öte yandan da "Nereye çocuk nereye?
Bu bahçeden mi geçilir insanın kendisine?" diyerek kendisiyle hesaplaşmaktan kaçınmaz.